Transgenders Noord Holland

Handboekje voor de transseksuele vrouw haar entourage en voor belangstellenden - Che Dansart
Niet als papieren boek gepubliceerd.
Naar een dieper inzichtelijk begrip van de transitieweg van man naar vrouw.
Over de psychische beleving van transseksualiteit met speciale aandacht voor de
verwevenheid van genderervaring met de beleving van seksualiteit en seksuele gerichtheid. Van vertwijfeling naar innerlijke kracht, eenheid en blijheid op onze weg en praktische wenken doorheen de transitie

Transseksueel Che Dansart, nu vrouw, werd geboren als man; ze onderging een geslachtsoperatieliet en tijdens dat proces verzamelde ze een schat aan kennis en ervaring die ze neerpende in het boek HANDBOEKJE voor de transseksuele vrouw - haar entourage en voor belanghebbenden.
54 Jaren liep de Belgische transseksueel Che Dansart rond in een mannenlichaam. Een man die een carrière had opgebouwd, een redelijk bekend cineast. Toch wierp Che alles in de schaal om een vrouw te worden. “Als man was ik zogezegd wijs, gerespecteerd. Ik weet dat anderen het niet echt kunnen begrijpen. Maar transseksualiteit is iets dat aan je knaagt, als een onweerstaanbare drive waar je op een gegeven moment alles voor over hebt.”
Che: Dit boek is mijn manier om mijn belevingen toch nog door te geven aan andere transen - over de psychische aspecten van het transitieproces, zowel vanuit eigen inzichten als vanuit de vele waarnemingen die ze opdeed tijdens zelfhulp bij andere transen. Ook het seksuele verhaal komt aan bod, vooral dat van voor de transitie, want daar durven transseksuelen zich vaak niet over uitlaten.
“Ik wil weg uit de schijnwerpers en dit boek is mijn manier om mijn belevingen toch nog door te geven aan andere transen.” Vooral de inhoud is volgens de schrijfster anders dan alle andere boeken rond transseksualiteit. “Ik schrijf vooral over de psychische aspecten van het transitieproces, zowel vanuit eigen inzichten als vanuit de vele waarnemingen die ik opdeed tijdens zelfhulp bij andere transen. Ook het seksuele verhaal komt aan bod, vooral dat van voor de transitie, want daar durven transseksuelen zich vaak niet over uitlaten.”
De naam Che Dansart is een pseudoniem. De schrijfster gebruikt de schuilnaam omdat ze niet meer als transseksueel herkend wil worden. Na haar transitie wil ze door het leven stappen als gewone vrouw.
Haar handboek is gratis te downloaden als PDF.

Interview met Che Dansart:
Klik hier.

Handreiking CVZ 2008
Zorg in verband met transseksualiteit- die niet in een gespecialiseerd centrum wordt verricht- moet voldoen aan de internationale richtlijn en onder regie staan van een deskundige psychiater/ psycholoog.

Het dagboek van Bente Hal
Een mooi gedocumenteerd bij gehouden dagboek van Bente hal die nog bijna dagelijks wordt bijgehouden. Met name interessant voor transseksuelen die om een of andere reden geen gebruik willen maken  of kunnen maken van de mogelijkheden die in Nederland worden geboden op het gebied van geslachtsaanpassende operaties en de daarbij mogelijk gewenste plastische chirurgische ingrepen zoals bijvoorbeeld borstvergroting of FFS.

Het grimmig genieten - René Stoute - roman
– Uitgeverij De arbeiderspers, 1991, 254 blz.
De hoofdpersoon Clemens Piers trekt zich voor onbepaalde tijd terug in het morsige hotel De Faam. Hij heeft twee koffers bij zich, een met herenkleding en een met zijn damesweelde. Vanaf nu spookt telkens deze zin door zijn hoofd ’Morgen zal een man ontdekken wie hij is” drinkend, hasj rokend, swingend op de meegebrachte tapes met jazzmuziek geeft hij zich over aan een reeks opwindende bijna rituele, en bij vlagen hilarische verkleedpartijen. Maar steeds opnieuw onderbreekt Piers zijn bezigheden om te lezen in zijn manuscript, dat het fragmentarische relaas van zijn eigen leven en travestie bevat, alsook een omvangrijk corpus notities, invallen, citaten, essays, verhalen en curiosa over travestie in het algemeen. Stoute heeft deze veelheid tot een overtuigend en ontroerend amalgaam weten te kitten  en zet daarmee een fascinerende Bildungsroman neer over een personage met een levenslange obsessie voor heteroseksuele travestie. In dit proza dreunt het ritme van de bebop, wordt een standbeeld opgericht voor chevalier d`Eon, de legendarische travestiet, wordt stilgestaan bij de dood van diverse jazzmusici en figureert de schrijver Michail Zosjtsenko als katalysator van Piers zelfbevrijding. Drie aan Margot Piers vrouw gewijde hoofdstukken zorgen voor een zeker tegenwicht en plaatsen het ernstige, maar zo nu en dan ook burleske spel op de voorgrond onder precies de goede belichting.

Het jongensuur - Andreas Burnier.
- Uitgeverij Querido, 1979, 104 blz.
Wat is het geheim van het jongensuur? Je hoort er, als meisje, niet bij; zodra je erin binnendringt, verandert de situatie. Het jongensuur lijkt onkenbaar zowel in zijn charme als in zijn wreedheid. De ik figuur van de roman is het meisje Simome die probeert die barrière te doorbreken, door lichamelijke activiteit (voetballen, vechten, de omgang met het meisje Gerrie ) door fantasie, door magische gedachten (seksuele transformatie ), door pogingen tot kameraadschap. Alles mislukt; onmacht, onbegrip en een gewelddadige dood maken iedere poging tevergeefs. 

Het verwoeste leven van Foekje Dillema.
De grootste tragedie uit de Nederlandse sportgeschiedenis - Max Dohle
- Uitgeverij De Arbeiderspers/Het sporthuis, 2008, 115 blz.
Foekje Dillema verbrak in juii 1950 in het Olympische Stadion het Nederlandse record op de 200 meter, dat op naam stond van de Olympische kampioene Fanny Blankers-Koen. De schijnbaar onaantastbare Fanny, die 4 gouden medailles had gewonnen tijdens de Olympische Spelen van Londen 1948, was geklopt door een natuurtalent uit Friesland dat ze al 2 jaar probeerde te ontlopen. Er waren twijfels over Foekje. Zoveel dat een geslachttest werd georganiseerd onder het mom van een medische keuring. De Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie maakte daarna met veel machtvertoon een eind aan de Olympische dromen van Foekje .Deze maatregel kwam zo hard aan dat ze zich twee jaar lang opsloot in haar huis in Burum. De bond schrapte ook haar records uit de ranglijsten .Max Dohle laat in zijn biografie de tragiek zien van de vrouw die een ander geslacht kreeg op gedrongen en zich daar niet tegen kon verweren.

Hormoontherapie bij transgenderisten en transseksuelen / man richting vrouw.
- Dr. Kate Kira - versie 5 mei 2005
Deze brochure is bedoelt voor medici, met name huisartsen, die benaderd worden door een transgender cliënt en die meer dan basale informatie willen hebben over een verantwoorde hormoonbehandeling bij transgenderisten en of transseksuelen. Vooralsnog heeft deze tekst alleen betrekking op patiënten die oorspronkelijk als man op de wereld zijn gekomen. Het is niet de bedoeling om alle ins en outs van een hormoonbehandeling hier te beschrijven, dat is het veld van de endocrinoloog en of de gynaecoloog. In deze brochure wordt daarom waar nodig aangegeven wanneer er doorverwezen dient te worden naar een specialist.

Ik ben mijn eigen vrouw - Charlotte Von Mahlsdorf
Charlotte von Mahlsdorf is het pseudoniem van de Berlijner Lothar Berfelde (1928), een man die de afgelopen vijftig jaar met voor hemzelf grote vanzelfsprekendheid in alledaagse vrouwenkleren door het leven ging. Dit boek bevat de memoires van deze onconventionele, principiele man, die origineel en strijdlustig door het leven ging. Zijn huis is een museum met laat-negentiende-eeuwse meubelstukken en decoratiekunst, maar ook een centrum voor homo-/lesbische en travestieten-emancipatie. Von Mahlsdorf beschrijft in deze goed vertaalde autobiografie op nuchtere wijze haar wederwaardigheden: hoe hij als puber zijn vader vermoordde, tegen de nazi's streed en na de oorlog consequent dwarslag tegen (Oostduitse) overheden, fascisten, skinheads en eenieder die de persoonlijke vrijheid niet respecteerde. Een nuchter, ontroerend en indrukwekkend document. De uitgave bevat een katern prachtige foto's. In '92 kreeg Von Mahlsdorf het Bundesverdienstkreuz als bekroning van een oorspronkelijk en strijdlustig bestaan; Rosa von Praunheim maakte een speelfilm/documentaire over zijn/haar leven die onlangs door de VPRO werd uitgezonden.

(NBD|Biblion recensie, Cees van der Pluijm.)

Ik ben wie ik ben – Een reis door mijn leven / Jan Cornelis Toepoel.
– Uitgegeverij Ipskamp, 2008, 75 blz.
Vanaf mijn dertiende houd ik een dagboek bij. Schrijven zit in mijn bloed. Ik schrijf over mijn opnames en suïcide pogingen, maar ook over het knokken om terug te keren naar de maatschappij en uiteindelijk ook over betere tijden. In deze autobiografie wil ik na 32 jaar therapie met lotgenoten, hulpverleners en belangstellenden mijn ervaringen delen. Ik laat zien dat deze weg lang en moeilijk is, maar dat het kan lukken met deskundige begeleiding. Ik ben geboren als Margriet en heb mezelf leren kennen als Jan-Cornelis. Ik ga als transgender door het leven en hoop anderen hierin herkenning te bieden door middel van mijn boek. Ik heb de kracht gehad, en die heb ik nog steeds, om eruit te komen.

Ik Moniek een vrouw
    het openhartige verslag van een transseksueel: hoe een man een vrouw werd -  Moniek van Dommelen
- Uitgeverij Elsevier, 1980, 192 blz.
In dit boek wordt op ontroerende en soms onthutste wijze verslag gedaan van de detransseksualisatie van een man, die zich zijn hele leven in zijn diepste wezen vrouw heeft gevoelt. Hij voelde zich een vreemdeling in eigen lichaam, en niets kon zijn vaste overtuiging, namelijk geboren te zijn in een verkeerd omhulsel wegnemen. Er begon een moeilijke en pijnlijke weg met uitputtende gesprekken met psychologen en hormonale behandelingen, en een ingrijpende operatie bewerkstelligde tenslotte de definitieve transformatie tot vrouw. Moniek zoals ze nu heet, werd gedurende dit proces steeds weer geconfronteerd met het totale onbegrip  van onze maatschappij en de gebrekkige geestelijke en medische hulpverlening. Dit boek is dan ook niet alleen een zeer persoonlijk verslag geworden maar tevens een aanklacht en een roep om meer hulp en begrip voor transseksuelen.